فاطمه ملازهی

اَلدَّرْسُ الثّانی

(درس دوم )

اَلْمَواعِظُ الْعَدَدیَّةُ مِن رَسولِ اللهِ(صلّی اللهُ علیه وآلهِ وسلّم). پندها و نصایح عددی (شمارشی) از پیامبر خدا (صلی الله علیه وسلم)

اَلظلْمُ ثَلاثَةٌ: ظُلْمٌ لا یَغْفِرُهُ اللهُ، وَ ظُلْمٌ یَغْفِرُهُ، وَ ظُلْمٌ لا یَتْرُکُهُ.  فَامّا الظّلمُ الَّذی لا یَغفِرُهُ اللهُ فَالشّرکُ. قالَ اللهُ: ﴿إنَّ الشِّرکَ لَظُلْمٌ عَظیمٌ﴾

ظلم سه نوع است : ظلمی که خداوند آن را نمی بخشد ، و ظلمی که آنرا می بخشد و ظلمی که آن را ترک نمی کند . و امّا ظلمی که خداوند آنرا نمی بخشد ، شرک است . خداوند فرمود : ﴿ قطعا شرک ظلم بزرگی است ﴾

وامَّا الظُّلمُ الَّذی یَغفِرُهُ اللهُ، فَظُلمُ الْعِبادِ انفُسَهُم فی ما بَینَهُم وَ بَینَ رَبِّهِم، وَ أمّا الظلم الّذی لا یَتْرُکُهُ اللهُ،فَظُلمُ الْعِبادِ بَعْضِهِم بَعْضاً.

و امّا ظلمی که خداوند آن را می بخشد ، ظلم بندگان بر خودشان نسبت به آنچه میان آنها و خدایشان است ، و امّا ظلمی که خداوند آنرا ترک نمی کند ، ظلم بندگان به یکدیگراست.

سَبعٌ یَجْری للِعْبَدِ أجْرُهُنَّ وَ هوَ فی قبرهِ بعَدَ مَوتِهِ: مَنْ علَّمَ عِلمْاً،أوأجرَی نهرآً، أوْ حَفَرَ بِئراً، أوغَرَسَ نَخلاً،أوْ بَنَی مَسجِداً،أوْ وَرَّثَ مُصْحَفا،ًأوْ تَرَکَ  وَلدَاً یسَتَغفِرُلَهُ بَعدَ مَوتِهِ.

 هفت چیزبعد از آن که انسان در قبرش باشد ثوابش برای او جاری می گردد : کسی که دانشی را یاد داده است . آب جویی را جاری ساخته است . چاهی را کنده است یا نخلی را کاشته است یا مسجدی راساخته است یا مصحفی را  به ارث گذاشته است یا فرزندی را  به جای گذاشته است که بعد از مرگش برایش طلب آمرزش می کند .

جَعَلَ اللهُ الرَّحْمَةَ مِئَةَ جُزءٍ،فَأمْسَکَ عِندَهُ تِسعَةً وَ تِسعینَ جُزءاً وأَنزَلَ جُزءاً واحِداً، فَمِنْ ذٰلِکَ الْجُزءِ یَتَراحَمُ الْخَلْقُ.

خداوند برای رحمت صد جزء قرار داد و نودونه جزء را نزد خود نگه داشت و یک جزء به زمین فروفرستاد و از آن یک جزء بشر به همدیگر رحم می کنند .

إِنَّ طَعامَ الْواحِدِ یَکْفِی الِاثْنَینِ،وَ طَعامَ الِاثْنَینِ یَکْفِی الثَّلاثَةَ والاربَعَةَ،کُلوا جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقوا،فَإِنَّ الْبَرَکَةَ مَعَ الَجماعَةِ.

قطعا خوراک  یک تن  برای دوتن کافی می باشد و خوراک دو تن برای سه و چهار تن کافی می باشد ، همگی بخورید و پراکنده نشوید ، و مسلما برکت همراه با جماعت است .

 اِثنا نِ خَیرٌ مِن واحِدٍ وَ ثَلاثَةٌ خَیرٌ مِنِ اثْنَینِ وأربَعَةٌ خَیرٌ مِن ثَلاثَةٍ؛ فَعَلَیکُم بِالْجَماعَةِ.

دو بهتر از یک است و سه بهتر از دو است و چهار بهتر از سه است ؛ پس بر شماست که با جماعت باشید .

من أخلَصَ لِلهِ أربَعینَ صَباحاً،ظَهَرَتْ یَنابیعُ الحکمَةِ مِنْ قَلبِهِ عَلیَ لِسانِهِ.

هرکس چهل صبح برای خدا إخلاص ورزد ، سرچشمه های حکمت  و دانش از قلبش بر زبانش جاری گردد .

أرْبَعَةٌ قَلیلُها کَثیرٌ: الْفَقرُ وَ الْوَجَعُ وَ الْعَداوَةُ وَ النّارُ.

چهارچیز اندکش زیاد است :  تنگدستی و درد  و دشمنی   و آتش جهنم

اَلْعِبادَةُ عَشَرَةُ أجزاءٍ تِسعَةُ أجزاءٍ فِی طَلَبِ الْحَلالِ. عبادت  ده جزء است که نُه  جزء در طلب روزی حلال است .

 إذا کانَ اثْنانِ یَتَناجَیانِ فَلا تَدْخُلْ بَینَهُما. هرگاه دو نفر درِ گوشی نجوا می کنند ، میان آن دو وارد نشو .